Dit is een samenvatting van de epiloog:

Ik geef het graag, gretig en zonder schaamte toe: ik ben een Trekkie. Ik houd van Star Trek, maar ook van Star Wars. De eerste fantaseert over de toekomst, de tweede droomt over een ver verleden in a galaxy far, far away, maar in beide gevallen heeft de mens zich succesvol over de sterren verspreid. Het is verbazingwekkend hoe goed de eerste serie van Star Trek (TOS – The Original Series) de toekomst voorspelde. Al in 1966 liep kapitein Kirk met een mobiele telefoon rond, gebruikte Spock diskettes en praatten de computers terug. En uiteindelijk schieten de Klingons één van onze Voyager-sondes aan flarden maar ja, wat kun je doen? Het zijn de Klingons…

Scriptschrijvers

Wat me vooral intrigeert is het beeld dat de makers van Star Trek hadden van de 23e eeuw: geld bestaat niet meer, mannen en vrouwen zijn volledig ‘gelijkgetrokken’ en de Aarde is opgenomen in de United Federation of Planets, wat impliceert dat alle problemen op de Aarde zélf met succes zijn opgelost. Was er dan vrede in het heelal? Helaas, de planeten kregen het nu onderling aan de stok en daarmee verplaatste het probleem van onverdraagzaamheid zich naar het sterrenstelsel. Niets menselijks is ons vreemd, scriptschrijvers inbegrepen.

De wetenschap

[Sciencefiction daargelaten,] we leven veel te kort om de geschiedenis van de Aarde en het universum te overzien. Ons brein is niet in staat om zich een voorstelling te maken van heel erg grote, ontzaglijk kleine of bizar snelle dingen, laat staan dingen die miljarden jaren duren. We zijn geëvolueerd op lage snelheden, normale zwaartekracht, normale luchtdruk, bij normaal licht. Dankzij de wetenschap kunnen we echter veel verder kijken dan onze zintuigen lang zijn. Dankzij de wetenschap weten we dat we in een onvoorstelbaar mooi universum leven dat tegelijkertijd ongelofelijk onverschillig over ons is en dat we geen bijgeloof nodig hebben om dat te verklaren. We zijn het resultaat van een eindeloze keten van toevalligheden: van de big bang via sterrenstelsel, Zonnestelsel, planeet, evolutie en natuurlijke selectie naar homo sapiens sapiens, de moderne denkende mens. Wat we echter met die reeks toevalligheden doen definieert ons als soort.

Borrelpraat

Daarom hoop ik dat de donkere scenario’s zoals geschetst in de eerste drie hoofdstukken van dit boek en zoals gevisualiseerd in rampenfilms, nooit in werkelijkheid over ons heen hoeven te komen. Dat we de kans grijpen om de Aarde te behouden als thuisbasis en van daaruit naar de sterren te reiken. Dat het ideaal van wijlen Gene Roddenberry, de vader van Star Trek, bewaarheid wordt en dat we in de toekomst daadwerkelijk het stadium van Aardse vrede en vruchtbare sterrenreizen hebben bereikt. Dat we ‘dapper gaan waar nog nooit iemand eerder is geweest’, kortom: dat we als de sodemieter van deze planeet afkomen! Want de rest is, ik herhaal het nog maar een keer, borrelpraat.

Met een ruimtecarrousel vol hoopvolle toekomstgroeten,
Bart Flos

De Veste / Brandevoort – Helmond – Noord-Brabant –
Nederland – Europa – De wereld – Het universum –
Het multiversum

www.blijvendbeklijven.nl
www.vooruitkijkenvoorgevorderden.nl [deze website]

www.bartflosveranderadvies.nl
www.antiklaagboek.nl | www.antisleurboek.nl
www.hetperfecteproject.nl | www.dekenniskermis.nl